............. အခ်ိန္ႏွင့္ ေခာတ္ေတြကို လြန္ဆန္ျပီး မရပ္တည္ႏိုင္ေသာ လူ႔ဘဝတြင္ အနာဂတ္ကို ဆင္ျခင္ဥာဏ္ႏွင့္ လွမ္းေျမာ္ျပီး ပစၥဳပၸန္ကာလကို အဖိုးတန္ေအာင္ လုပ္ေနရန္သာ လိုအပ္ေပသည္..........
မိတ္ေဆြ….. သင္တို႔ခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္ရင္ ႏိူင္ငံအတြက္ ဘယ္ေလာက္အက်ိဳးျပဳၾကမလဲ….....

Wednesday 7 May 2008

အလုပ္မရိွ အကိုင္မရိွ....

--- >ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မ်ားေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေလာကၾကီးက အျမည္းလုပ္သြားျပန္ပါျပီ.......
အသူရာအရည္တိုင္းကို မေသာက္တတ္ေပမယ့္ သံသရာလွည့္ကြက္ထဲမွာ မူးေနတာ ဘာေၾကာင့္လဲ......
--- >ျဖစ္တည္ျခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္အခ်ိန္ထိ တည္ျမဲေနခြင့္ရမွာလဲ.....
တည္ျမဲေနခြင့္ဆိုတဲ့ အရာရဲ႕ေနာက္မွာ ျဖစ္ျပီးဆဲ ေနာင္တတို႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္......ျဖစ္လာမယ့္အနာဂတ္ကို ဆီးၾကိဳဖို႔ လမ္းေပ်ာက္ေနဆဲ......
--- >အရူးအမူးနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေတြကို ေရွ႕တန္းတင္ျပန္ေတာ့လည္း ေနာက္ေကာက္က်ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ကမၻာၾကီးေမွာင္မိုက္သြားျပန္ပါျပီ.......
--- >လက္တဲြႏိူင္မယ့္ လူကိုမေမွ်ာ္လင့္ဘူး.......ဖိနပ္တစ္စံုကို ေတာင့္တမယ္.......
--- >ၾကယ္ေၾကြတာကို မတမ္းတဘူး......ဆုေတာင္းမွားမွာကို ေၾကာက္မိတယ္.......
--- >ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို မ်ိဳသိပ္ထားမယ္.......
--- >မီးအိမ္ငယ္ကို မလိုခ်င္ဘူး.....အေမွာင္ညေတြမွာ ဘဝကိုစေတးပစ္မယ္.......
--- >အေတြ႕အၾကံဳကို တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူတို႔ဆီက ရယူမယ္ဆိုတဲ့ လူေတြရဲ႕ဆႏၵေတြကို အတၱလို႔ ေျပာရမွာလား.......
--- >အျမင္မတူတဲ့ လူေတြၾကားမွာ အတတ္ပညာတိုင္းကို မသိတရားေတြနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ေနဆဲပါ........
--- ဘဝကို ရိုးရိုးေလး ျဖတ္သန္းေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ပံုေသနည္းက (၁၀၉ _ ၁၁၀)တဲ့……

0 Comments: